Åšwierk serbski
Dość szybko rosnące drzewo, osiągające do 30 m wysokości (po 10 latach ok. 2,5-3 m), o bardzo regularnej, wąskiej i strzelistej koronie. Boczne gałęzie wygięte łukowato, z wierzchołkami podniesionymi do góry, młode gałązki przewisają. Stare drzewa, o ile nie są posadzone w zbyt małej rozstawie, zachowują dolne gałęzie. Igły dwubarwne - górna strona ciemnozielona, dolna niebieskobiała, z białymi paskami; miękkie, niekłujące. Szyszki podłużnie jajowate, zwarte, długości 3-6 cm, młode ciemnofioletowe do prawie czarnych, dojrzałe ciemnobrązowe; osadzone na charakterystycznej, zakrzywionej szypułce.
Gatunek ten najlepiej rośnie w warunkach dużej wilgotności powietrza, znosi jednak suche i zanieczyszczone powietrze- nadaje się w rejony przemysłowe. Wymagania glebowe przeciętne, odczyn gleby powinien być zbliżony do obojętnego (gleby wapienne). W pełni mrozoodporny; wymaga stanowiska nasłonecznionego.
Świerk serbski ma szerokie zastosowanie w terenach zieleni. Nadaje się zarówno do dużych parków, jak i do mniejszych ogrodów, w których ze względu na bardzo wąski pokrój nie będzie zajmował dużo miejsca. Drzewa posadzone w szpalerze mogą stanowić doskonałą osłonę. Efektownie wygląda jako samotnik lub posadzony w luźnych grupach. Może być z powodzeniem stosowany w warunkach miejskich.
