
Młode rośliny przez pewien czas zupełnie ścielą się po ziemi (po 10 latach ok. 0,3 m wysokości), starsze okazy wypiętrzają się do ok. 1 m wysokości, osiągając do 2 m średnicy. Pędy gęsto ułożone, ulistnienie przede wszystkim w postaci krótkich igieł o zabarwieniu szarozielonym do lekko srebrzystego, starsze gałązki pokryte jasnozielonymi łuskami, na których pojawiają się pączki kwiatowe. Dojrzałe gałązki mają intensywny zapach (sabinol). Odmiana nie zawiązująca szyszkojagód. Roślina odporna na niskie temperatury, mało wymagająca co do gleby i wilgotności, dobrze rośnie na glebach wapiennych, piaszczystych i suchych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Mało tolerancyjna na zanieczyszczenia powietrza.
Odmiana tamaryszkowata jest polecana jako element kompozycji do małych ogrodów, na ogródki skalne, jako roślina okrywowa, np. pokrywająca skarpy.