
Wolniej rosnąca odmiana jałowca płożącego, zupełnie ścieląca się po ziemi. Osiąga po 10 latach ok. 1-1,2 m średnicy, docelowo 2 m. Delikatne, wałeczkowate pędy w okresie wegetacji przybierają złociste zabarwienie, jesienią stają się różowo-sine. Wymaga stanowisk w pełni nasłonecznionych, znosi różne typy gleb, poza bardzo wilgotnymi.
Odmiana przydatna jako uzupełnienie barwnych rabat roślinnych, jako roślina okrywowa (gęstość sadzenia 2 szt./m2); ma zastosowanie w ogrodach skalnych, nadaje się do obsadzania murków oporowych. Inna możliwość zastosowania otwiera się przez wyprowadzenie formy piennej, co osiąga się stopniowo przywiązując najsilniejszy pęd do podpory (palika).